Toen ik 15 jaar was ben ik gaan werken. Leren was niets voor mij, ik wou wat doen. Ik heb toen 4 jaar in de asfaltering gewerkt, maar dat beviel met niet goed. In mijn werkkleding ben ik toen naar Joost Visser gegaan, en heb gevraagd of ze ook werk voor mij hadden. Er werd niet naar papieren gevraagd, maar ze vroegen wat ik kon doen. Zo ging dat in die tijd. Ik heb eert op een minikraan gewerkt, en later op een mobiele kraan, die ik jarenlang voor huis had staan in de Europalaan. Ik heb overal in Heerenveen gewerkt, bijvoorbeeld de bestrating bij de voormalige Rabobank en de Bibliotheek heb ik 20 jaar geleden mee aangelegd. Joost Visser deed destijds een heleboel voor de gemeente. Daarom ken ik ook veel mensen die bij de groenvoorziening van de gemeente werken. Nu gaat het allemaal via aanbesteding, en komen er ook veel aannemers van buiten Heerenveen. Dat is geen goede ontwikkeling, omdat deze aannemers de buurt niet kennen, en zo goedkoop mogelijk de klus willen afmaken.
Jarenlang heb ik ook materiaal naar de Ecokathedraal in Mildam gebracht, waar Louis Le Roy aan het stapelen was. Een excentrieke man, die me vaak heeft rondgeleid op het terrein. Vaak had ik haast, want dan had ik nog meer klussen die dag, en zei dat ik geen tijd had. Hij zei dan: “Niks mee te maken. Tijd heb je niet, maar tijd maak je”. Ook heb ik materiaal naar de Le Roy tuin gebracht.
Vroeger waren we altijd buiten aan het spelen. In de eigen tuin, of in de weilanden bij ons in de buurt toen ik in De Knipe woonde. Nu wordt de jeugd vaak overal weggestuurd. Ik had er geen moeite mee dat de jongens uit de buurt hier een hangmat in de boom hadden gehangen. De problemen komen vaak van jongelui die niet uit deze buurt komen. Maar als je ze op een normale manier aanspreekt, dan heb je weinig problemen.
Ik ben 40, en inmiddels volledig afgekeurd omdat mijn rugwervels versleten zijn van het zware werk.
We zijn blij met de Le Roy tuin. We zijn hier komen wonen, omdat de Le Roy tuin minimaal 100 jaar hier blijft. Er zullen geen woningen komen, maar het blijft een groene strook. Het is mooi dicht bij het centrum, en toch met de natuur dichtbij. We zien hier dagelijks heel veel mensen die door de tuin lopen. Mensen met rugzakken op, hun hond uitlaten of boodschappen doen in het centrum.
