Omwonenden van de noordelijke helft van de Le Roy tuin kunnen regelmatige Hielke Krijnsen en Wies Titsing daar rond zien lopen. Regelmatig zijn ze namelijk in de tuin te vinden om zwerfvuil op te ruimen, en te genieten van alles wat in de tuin groeit en bloeit het hele jaar door.
Wies is in 1994 naar de Jan Mankeslaan verhuisd, in een van de ‘drive in’ woningen. Daarvoor heeft ze in een woonark gewoond aan de Leeuwarderstraatweg. Ze is geboren in Witte Paarden, en werkte bij een ziekenfondskantoor in Meppel. In 1967 is ze verhuisd naar Heerenveen. Een aantal jaren geleden las ze een oproep in Middenkader, waarin vrijwilligers werden gezocht voor werkzaamheden in de Le Roy tuin. Daar heeft ze op gereageerd, en sinds die tijd is ze regelmatig in de tuin te vinden. Het verzamelde afval doet ze in een vuilniszak, die ze op een vaste plek in de tuin neerzet. Met Piet Vaartjes van de gemeente heeft ze de afspraak dat de zak opgehaald wordt. Voor het oppakken van zwerfvuil gebruikt ze een grijper die ze zelf heeft gekocht, of ze pakt dingen met de hand. De lichaamsbeweging in de natuur doet haar goed. Ook gaat ze regelmatig met haar kleinzoon door de tuin wandelen.
Hielke Krijnsen is geboren aan de Pastorie Dwarsstraat in wat toen nog Aengwirden heette maar nu Heerenveen is. In 1975 is hij verhuisd naar de Paul Krugerkade, en later naar de Van Engelenstraat waar hij nu nog woont met zijn vrouw. Zijn vrouw vond het eerst maar niets dat haar man zo vaak in de Le Roy tuin was. “Dat moet de gemeente toch doen?” dacht ze toen. Maar nu vind ze het prima dat hij daar bezig is. “Je kan het laatste stukje tot aan de minirotonde ook nog wel even meenemen in de route als je zwerfvuil ophaalt” zegt ze nu tegen hem.
Hielke en Wies zien van alles in de tuin: padden, egels. Krijnsen vond zelfs een keer een dode papagaai in een papieren zak. Het was dus blijkbaar geen wilde duif, maar iemand heeft de duif kennelijk een laatste rustplaats in de Le Roy tuin willen geven. Er liggen op meerdere plekken huisdieren begrafenis, wat te zien is aan de professorische grafsteentjes met namen er op als “snuffie”. Krijnsen doet om de dag een rondje door de tuin, maar is er eigenlijk dagelijks wel even te vinden. Wies is minimaal 1 keer per week in de tuin, waar ze dan dan ongeveer 1,5 uur bezig is met verzamelen. Ze redden het prima samen, maar vele handen maken licht werk, dus hulp is van harte welkom!
